شهرستان ساوه یکی از شهرستانهای استان مرکزی است که مرکز آن شهر ساوه است. این شهرستان از دو بخش به نامهای مرکزی و نوبران تشکیل شده است [1]. از محصولات کشاورزی ساوه میتوان به انار و طالبی اشاره نمود.
جغرافیا
شهرستان ساوه دومین شهر بزرگ استان مرکزی می باشد که از شمال به استان قزوین از جنوب به شهرستان تفرش و استان قم و از شرق به استان تهران و قم و از غرب به استان همدان و از جنوب غربی به شهرستان کمیجان محدود میگردد.[2][3]
تقسیمات کشوری
دهستانها
بخش مرکزی:
دهستان طراز ناهید
دهستان قرهچای
دهستان نورعلی بیگ
دهستان شاهسونکندی
نقاط شهری: آوه، ساوه
بخش نوبران:
دهستان کوهپایه (ساوه)
دهستان بیات
دهستان آقکهریز
نقاط شهری: غرقآباد، نوبران
جمعیت
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان ساوه در سال ۱۳۹۰برابر با ۲۵۹۰۳۰نفر بوده است .[4]
آثار تاریخی
مسجد جامع ساوه
امامزاده سید اسحاق
بازار ساوه - قدمت تاریخی دوره صفویه
مسجد جامع ساوه - قدمت تاریخی دوره سلجوقی
مناره مسجد جامع - قدمت تاریخی ۵۰۴ه. ق
مناره مسجد میدان - سدهٔ ۵ه. ق
مسجد سرخ یا انقلاب - قدمت تاریخی۴۵۳ه. ق
مسجد بازار ساوه - قدمت تاریخی دوره زندیه
گنبد چهارسوق - قدمت تاریخی دوره صفویه
قلعه دختر یا قیزقلعه - قدمت تاریخی دوران ساسانیان
امامزاده سید اسحاق - (از نوادگان موسی کاظم- با سه واسطه) - قدمت تاریخی ۶۷۶ه. ق
بنای امامزاده سید حمزه - قدمت تاریخی دوره صفویه
آرامگاه امامزاده فضل بن سلیمان - قدمت تاریخی دوره سلجوقی
آرامگاه فاطمه بنت شجاع - قدمت تاریخی دوره صفویه
بند شاه عباس - قدمت تاریخی قرن هفتم ه. ق
امامزاده سید هارون - قدمت تاریخی قرن هفتم ه. ق
امامزاده یونس - قدمت تاریخی اواخر قرن نهم
آرامگاه اشموئیل پیغمبر - قدمت تاریخی دوره صفویه
آرامگاه امامزاده نوح بن موسی بن جعفر - قدمت تاریخی دوره صفویه
کاروانسرای آوه - قدمت تاریخی دوره صفویه
کاروانسرای عبدالغفارخان (باغ شیخ) - قدمت تاریخی دوره زندیه
کاروانسرای عبدالغفارخان (مجیدآباد) - قدمت تاریخی دوره زندیه
تکیه باغ شیخ - قدمت تاریخی دوره قاجار
گورستان رازین (سوسن نقین) - قدمت تاریخی هزاره اول قبل از میلاد
گورستان کله دشت - قدمت تاریخی هزاره سوم قبل از میلاد
پلهای یک چشمه و هشت چشمه سرخده - قدمت تاریخی دوره صفویه[5]
نظر به اینکه ساوه یکی از شهرستانهای باستانی ایران زمین است لذا آثار باستانی آن نسبتا زیاد میبوده تا اینکه در حمله مغول و بعد به دست سپاهیان تیمور لنگ اکثر آنها منهدم گردید.
جاذبههای طبیعی
رودخانه مزلقان (مزدقان چای)
رودخانه قره چای
منابع
1-اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: ۱۳۸۳خ.
2-گروه کمیجان سراب
3-«موقعیت جغرافیایی ساوه». پورتال شهرداری. بازبینیشده در ۱۹ژانویه ۲۰۱۲.
4-پایگاه اینترنتی مرکز آمار ایران-آمار سال ۱۳۹۰
5-اقتباس از نشریه سیمای طلایی ساوه تک شماره ۱۳۸۱و چاپ شده در نقشه راهنمای شهر ساوه چاپ موسسه جغرافیائی و کارتو گرافی سحاب